بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم و رحمه الله

به اینجا رسیدیم که امام حسین (علیه السلام) و تفکرشان در بین امت جدشان مهجور  و غریب بود به طوری که حتی به ایشان تهمت خروج از دین و ارتداد زده شد.(اگر برای اول بار این پست را می خوانید پیشنهاد می کنم قسمت اول پست سحت نفس الی قائم العدل(منتظران مهی عجل الله فی فرجه به هوش) را مطالعه کنید.)اما این افکار از کجا پدیدار شد.اکثر افرادی که در کربلا حاضر شدند با اباعبدالله (به ابی انت و امی و روحی فداک) بجنگند در جنگهای صدر اسلام  در لشکر اسلام بودند چه شد که یکدفعه اینقدر گمراه شدند.مگر نمی دانستند حسین(علیه السلام) سبط رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) است؟مگر در جنگ ها کنار هم نبودند؟مگر شمر در یکی از جنگها در لشگر اسلام شدیدا جراحت بر نداشت؟چه شد؟آیا همه اش به خاطر پول بود؟

در دنیای امروز هم می بینیم که افرادی سر سپرده می آیند و عملیات های انتحاری انجام می دهند .مانند همین وهابی ها که سالانه کلی شیعه شهید می کنند.آیا همه اینها برای پول این کار هارا می کنند؟!نه چه کسی حاضر هست به خاطر پول تکه تکه بشود حتی افراد حریص و آزمندم اینطوری به سمت پول می روند.پس چه چیزی آنها را به این راه می کشاند؟جز باور و اعتقاد چه چیزی هست؟فعلا با  درست و غلط بودن اعتقاد کاری مداریم همه می دانیم که کارشان چه گناه عظیمی دارد و اصلا این گونه انحرافات در دین است که باعث

جنگ و نزاع داخلی بین امت اسلام میشود اما تحیلیل وهابیت و بهاییت بماند برای وقتی دیگر بحث اصلی ما بصیرت و اندیشه است.

امت زمان امام حسین (علیه السلام) بصیرت نداشتند.بصیرت در دین به چه معناست؟آیا بصیرت به این معناست که فقط احکام الهی را کورکورانه انجام بدیم؟به دستورات و احکام دین بدون تعقل و اندیشه عمل کنیم؟در صورتی که فهم کلام الهی جز با عقل امکان پذیر نمی باشد.صرف اینکه پدران ما مسلمان بودند کافی هست تا ما هم مسلمان باشیم؟یا اینکه در آیات و روایات فکر کنیم و سعی کنیم درک درستی از مسائل دین داشته باشیم  هر چیزی پوسته ای دارد اما محتویات مهم تر است پوسته است.پوسته خشک می شود و از بین

می رود و پوستی جدید جای قبلی را می گیرد اما محتویات همیشه ثابت است پوسته بدون محتوا معنا ندارد.

بله حقیقت این است که امت اسلامی در زمان ثار الله (علیه السلام) پوسته دین را مبنا و اصل قرار داده بودند و به محتوا توجهی نداشتند.

همین اصل با همکاری حرص و طمع دنیا دشمن خطرناکی شد چون گرگ گرسنه به عقاید و باورهایشان حمله ور شد و تمام انسانیت و روح

ایشان را از هم درید.و گرنه بستن آب، کشتن 6 ماهه، قطعه قطعه کردن اجساد شهدا و تازاندن اسب ها از روی بدن ها و جدا کردن سرها

حاکی از این مسئله است.هر کسی به اصل دین بصیرت نداشته باشد در آخر از شقی ترین افراد خواهد شد.او نه تنها قساوت قلب خواهد گرفت بلکه خسران هم خواهد کرد،چون نه تنها سود نکرد بلکه سرمایه ای هم که داشت هچون خاکستری در باد از دست داد.ای منتظران مهدی عجل الله به هوش باشید منتظران حسین علیه السلام   او را کشتند.