بسم الله نور

سلام علیکم

در ضمیر خودم کنکاش میکردم که چرا دعا های ما مستجاب نمیشود داستان از این جا شروع شدکه قبلا به سایت آیت الله جوادی حفظه الله سر زده بودم و تفسیر سوره مبارکه مریم س را دانلود کرده بودم.به تفسیر گوش کردم.مطالب ارزنده ای ایشان ارائه کرده بود خداوند حفظشان کند ؛در آیات ابتدایی این سوره حضرت زکریا ع از ذات اقدس حضرت اله درخواستی دارد.این درخواست را به بهترین وجه مطرح کرده اند.اما آنچیز که بنده دریافت کردم دعا باید به صورت خفا و خفیه باشد.یعنی در خفا باشد دور از دید دیگران برای اینکه خلوصش بالارود

و از ریا بدور باشد ،گاهی اوقات ما تنها در جایی هستیم اما در ذهنمان پر از خاطره هست اینجا ما تنها نیستیم درست است که ما در جایی تنها هستیم اما چون در خاطرات غوطه ور هستیم دیگر اخفا نیست اخفا یعنی در جایی باشیم که کسی نباشد و ذهن خودمان رو هم از خاطرات پاک کنیم و فقط توجه ما به ذات اقدس حضرت اله باشد.طرز دعا کردنم باید خفی باشد یعنی داد نزنیم که یا رب کذاو کذا

چون خداوند که از ما دور نیست نحن اقرب الیه من حبل الورید .انسان که وقتی یکی نزدیکش هست که داد نمیزند داد میزند؟اگر مخاطب کنار شما باشد شما با فریاد به اون مطلبی عرضه میکنید؟؟؟!!!!! البته به نظر حقیر چون قلب جایگاه ذات اقدس حضرت اله  است باید در قلب با خداوند کریم نجوا کنیم.

مورد دیگر اینکه ما باید همیشه دعا کنیم و نسبت به دعا شقی نباشیم که این فیض شقی نبودن به دعا هم از ذات کریمانه حضرت حق است،استمرار در دعا یکی دیگر از موارد آداب در دعا هست.مورد دیگر خفیه است به این معنا که ما داریم دعا میکنیم این را فکر کنیم که آیا این دعایی بنده میکنم لیاقت استجابتش را دارم مستجاب میشود برای بنده خوف داشته باشیم...

و از جمله موارد مهم دیگر اینکه ذات اقدس حضرت اله را سمیع الدعا بدانیم و بدانیم که خداوند کریم هر چه بخواهد می تواند انجام دهد قل کن فیکون....و در آخر عرض بنده امید استجابت دعا داشته باشیم کلام را کوتاه میکنم که آیت الله جوادی حفظه الله خیلی جامع تر و کامل تر از بنده حقیر  در این زمینه در تفسیر این سوره توضیح داده اند. (تفسیر سوره مریم س)

التماس دعای فرج.